در ادامه مطلب نمونه ای دیگر از پرونده های حقوقی از نوع تصادف را تماشا فرمایید.
بنا به گزارشات ماموران نیروی انتظامی در تاریخ 2/8/84 آقای رضا با ماشین سواری پژو 2006با شماره پلاک 839ن 35تهران 14در روستای سالم آباد ازتوابع شهرستان تنگستان با سرعت 130کیلومترازچهار راهی در روستای مذکور در حال عبور بود، که در همین لحظه با آقای سهراب که از چهار راه در حال عبور بوده است تصادف می کند،به علت نبود بیمارستان و حتی پزشک سهراب را با تاخیر فراوان به شهر همجوار انتقال می دهند، مداوای وی بعلت تاخیر فراوان پزشک و همچنین خونریزی فراوان در ناحیه سر باعث فوت سهراب می شود ،پس ازدو ماه از تاریخ وفات سهراب همسر متوفی خانم امیری، آقای رضایی رابه عنوان وکیل انتخاب نموده تا پیگیر کارهای مربوط به دادگاه متوفی باشد.
همچنین آقای غلامرضا پدر رضا نیز اینجانب مهدی محمدی را مقام دفاع از فرزند خود انتخاب نموده تا کارهای مربوط به دادگاه را انجام دهد.
مشخصات آقای رضا | چهارده ساله ساکن و اهل روستای سالم آباد تنگستان |
مشخصات آقای سهراب | چهل ساله ساکن و اهل شهر سعد آباد |
گزارش مامور نیروی انتظامی:
به علت عدم توجه به تابلوی راهنمایی ورانندگی و همچنین بعلت سرعت غیر مجاز که باعث ناتوانی در کنترل ماشین بوده آقای رضا متخلف شناخته شده مراتب جهت رسیدگی به دادگاه شهرستان تنگستان اعلام می شود.
دادگاه نیز مرتب را جهت رسیدگی به دادگاه اطفال ارجاع نمود.
نام مرجع کارآموزی : دادگاه اطفال – امور جزایی نام قاضی سرپرست : قای خاتمی رئیس دادگاه اطفال پرونده کلاسه : 902/83 شاکی : خانم امیری متشکی عنه :رضا موضوع پرونده : قتل
من در مقام دفاع از موکل خود اظهار می دارم:
شرایط مسئولیت کیفری
1. ماده 2 ق.م.ا جرم را فعل یا ترک فعلی دانسته که در قانون برای آن مجازات یا اقدامات تامینی و تربیتی در نظر گرفته شده باشد
2. قوه ادراک و شعور: یعنی داشتن قوه تمیز و تشخیص یک موضوع یعنی فرد نتایج عمل و آثار مترتب بر آن و عواقبش را درک کند. قوه درک و شعور یک وضعیت روانی است که از وظایف عقلی میباشد که شخص بتواند با جامعه بیرون خود ارتباط برقرار کند و تا زمانی که شخص چنین نیرو و توانی نداشته باشد توانایی تشخیص افعال خود را ندارد و ما نمیتوانیم چنین فردی را مسئول بدانیم.
3. آزادی و اختیار: برای مسئول شناختن فرد تنها مورد اول کافی نیست یعنی فرد ممکن است قدرت تمیز و تشخیص موضوع را داشته باشد ولی دارای آزادی نباشد یعنی فرد بایستی از آزادی و اختیار نیز برخوردار باشد و به اجبار کاری را انجام نداده باشد. پس فردی را که دارای اختیار نیست نمیتوان مجرم و مسئول دانست. پس شخصی را میتوان مسئول دانست که دارای اهلیت جزایی باشد یعنی هم قوه درک و شعور داشته باشد و هم دارای آزادی و اختیار باشد. لذا شرایط مسئولیت کیفری عبارتست از ادراک و اختیار.
4. طبق ماده 49ق.م.ا کسی که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد را فاقد مسئولیت میداند.
5. طبق تعریف حقوقدانان و فقها موقعی که در دختر یا پسر قوه مجازئت(ازدواج) و باروری بوجود میآید به حد بلوغ و تکامل رسیده است. و طبق تعریف فقههای امامیه وقتی شخص به امکان باروری میرسد شخص قوه ادراک و اراده دارد. پس این امارهای است که شخص به سن بلوغ رسیده است. و اگر شخص به دلیل بیماری توانایی باروری را نداشته باشد نمیتوان گفت که شخص به سن بلوغ نرسیده است. در قانون ایران چون طبق نظریه فقههای امامیه است و آنها 15سال را سن بلوغ قرار دادهاند و به رشد فرد از نظر علوم پزشکی و روانپزشکی توجه خاصی نمیشود. در حالی که در دیگر کشورها به رشد روانی و پزشکی فرد از نظر پزشکان توجه بیشتری میشود.
6. : در ماده 1210ق.م.ا -سن بلوغ مشخص شده است.
7. در قانون مجازات اسلامی ایران ملاک و معیار سن میباشد و طفل را مجازات نمیکنند البته این بدین منظور نیست که از افعال مجرمانهی آن چشمپوشی میکنند بلکه یکسری اقدامات تامینی و تربیتی در مورد آنها اجرا میشود مانند تبصره2 ماده49ق.م.ا- البته از کلمهی تنبیه در این ماده استفاده شده که میتوان از آن برداشتهای گستردهای کرد و مقدار آن بر عهده قاضی گذاشته شده که این کار اشتباه میباشد و قانونگذار باید آن را مشخص میکرد.
چرا مسِِِِِِِئولیت ولی قهری صغیر متخلف رو درنظرنگرفتید؟